en het golfen
Omdat ik mijn golfgerief bijheb... kan ik gaan golfen! Voor de tweede keer een bezoekje gebracht aan de golfe municipal. Deze keer was mijn gezelschap, Matthias en Sebastián, iets beter te been. Twee dertigers die relatief gezien beter en slechter speelden. Ideaal dus. De natuur was ook van de partij. Zo zijn de fairways heel populair bij een bepaald soort vogel (kluutachtig) om hun eieren uit te broeden. Dikke pech als den bal in de buurt van hun nest tot stilstand komt, want dan gaan de lieflijke diertjes in attack-mode. In de eerste fase beginnen ze te gillen en opgepept rond te stappen. Wanneer ge het waagt nog dichterbij te komen, beleeft ge de scenes uit Hitchcock's 'The Birds' in het echt, compleet met kamikaze duikvluchten. Gelukkig is er keuze uit 14 verschillende afweermiddelen, van sand tot houten 3. Tegen een ander natuurlijk fenomeen is minder te doen. Ik ben namelijk uitgebreid gezogen door muggen, maar wie bruine benen wil, moet lijden, zeker?
Vrijdag is uitgaansdag. We zijn naar den Azuchar geweest. We hadden niet veel keuze, vermits Eugene weigert op internationale dansmuziek te bewegen. Het moest, en werd, een salsa-'boliche'. Mij hoor je niet klagen: de afwisseling deed deugd en het is eens iets anders koppelsgewijs te dansen. Vooral omdat salsa uitnodigt om belachelijke movekes te doen:-) Puur toevallig had de Amerikaanse drievuldigheid (zijnde John, Noah en Jordan) dezelfde plek uitgekozen om weg te gaan, dus het was een plezant weerzien. Na een afsluitend ontbijt bij het krieken van de dag begon het te drashen, dus ik was doorweekt en blij dat ik in mijn bed kon.
Nu juist een perfecte lazy Saturday afternoon achter de rug, namelijk een koffieclatsch met Beatriz en Suzanne, inclusief een 'stol'-variëteit en thee. Ik ben een uurtje geleden afgehaakt, vermits mijn spaanskennis nog niet toelaat mee te scrabblen en mijn zusje telefonisch online op mij wacht.
Hasta luego!

Vrijdag is uitgaansdag. We zijn naar den Azuchar geweest. We hadden niet veel keuze, vermits Eugene weigert op internationale dansmuziek te bewegen. Het moest, en werd, een salsa-'boliche'. Mij hoor je niet klagen: de afwisseling deed deugd en het is eens iets anders koppelsgewijs te dansen. Vooral omdat salsa uitnodigt om belachelijke movekes te doen:-) Puur toevallig had de Amerikaanse drievuldigheid (zijnde John, Noah en Jordan) dezelfde plek uitgekozen om weg te gaan, dus het was een plezant weerzien. Na een afsluitend ontbijt bij het krieken van de dag begon het te drashen, dus ik was doorweekt en blij dat ik in mijn bed kon.
Nu juist een perfecte lazy Saturday afternoon achter de rug, namelijk een koffieclatsch met Beatriz en Suzanne, inclusief een 'stol'-variëteit en thee. Ik ben een uurtje geleden afgehaakt, vermits mijn spaanskennis nog niet toelaat mee te scrabblen en mijn zusje telefonisch online op mij wacht.
Hasta luego!

Cityscape achter hole 15.
Sebastián en acción y Matthias
Hippodrome de Palermo, klaar voor de start.
Brian, Eugene en mezelf.
Cecilia en Dominique.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home