Ik heb een goei plekske gevonden met wifi: ik zit in een lounge-ding tussen een paar Mini's, fake-Eames stoelen en alle obers in boss-schort. Die combinatie is niet zo uitzonderlijk in BsAs, want een beetje verder is er het Volkswagencafé (dat fancier is dan het klinkt).
Eergisteren dus naar Dominique haar verjaardagsfeestje geweest. Geweldig sociaal type, misschien omdat ze deels hollands is. Daarna met haar argentijnse vriendjes en vriendinnetjes uitgeweest in de Sahara, zoals de naam het zegt in woestijnthema. Er waren vier verdiepingen dansvloer, maar iedereen propte samen in de onderste, met spaanse schlagers. Genre de plaatselijke versie van schnappi, de kleine krokodil, inclusief gebaren. Zot en zonder smaak, maar amai wat ambiance. In tegenstelling tot bij ons, draait de lichaamscultuur rond contact, in begroeten (iedereen kust iedereen), spreken, dansen en als koppel elkaar publiekelijk staan liefkozen/aflikken. Ander vermeldenswaardig feit is dat naast de boîte het befaamde kerkhof van Recoleta ligt. Feesten met uitzicht op het woud aan grafmonumenten, het heeft wel iets. Nu ik er bij stilsta: het kerkhof is overdag dé toeristische trekpleister en 's nachts niet minder populair als middelpunt waarrond een heel uitgaanscentrum ligt. Veel rust zit er dus niet in voor Eva Peron.