en ik ben kapot

Vrijdagavond ben ik eens goed gaan eten. Op aanraden van Beatriz (Escudero, mijn architecte) ben ik binnengestapt bij Guido's, om de hoek. Het was percies de eerste keer dat er iemand op zijn eentje kwam eten, maar in de loop van den avond (en na één tafelwissel) deden ze veel moeite om het naar mijn zin te maken. Ik heb nog nooit zo lekker italiaans gegeten, al was het eten wat de pot schafte. De enige keuze was de saus bij de pasta, en zelfs die was anders dan ik had gesuggereerd. Redelijk eigenwijze kerels.
Deze middag ben ik mee gaan squashen met Cristian en Wim. Morgenvroeg opstaan = doodgaan. Daarna nog wat opvallende winkels gedaan, waaronder een mega-boekenwinkel in een ex-theater, al goud en rood fluweel. Ook op zoek naar goeiekope sportschoenen, want mijn gewone schoenen zijn natuurlijk de reden waarom ik 5 van de 6 keer ben ingemaakt met de squash;-)
Nu ga ik eens zien op het verjaardagsfeestje van Dominique, een vriendin van Brian. De nacht is nog jong, adelante...
(foto's volgen later, internet op het appartement laat alleen tekst toe, ik ben en blijf in een ontwikkelingsland)