En de eerste week

... veldwerken zit erop. Vrijdag hebben we het -voorlopig- laatste deel van Barracas doorkruist en met foto's gedocumenteerd. Er blijft nog 1 zone over, maar dat is een sloppenwijk en dus niet te bezoeken zonder begeleiding. Gelukkig heeft een receptionist van het hostel nog als maatschappelijk assistent gewerkt in dat gebied en hebben we dus de nodige contacten.
De voorbije week was het het Fashion BsAs. Nadat Wim en Cristian (Argentijn waarbij Wim op kamer zit) donderdag al eens waren gaan kijken, ben ik vrijdagavond meegeweest. In een grote expohal stelden alle plaatselijke merken hun zomercollectie voor. Wij waren echter gekomen voor de defilés. We hadden een heel tactisch plan om onuitgenodigd binnen te geraken: Wim en Cristian gewapend met semi-professionele fotoapparatuur en namaak IDkaartjes, ik als hulpje van deze 'sterfotografen'. Voertaal uiteraard en alleen frans. En maar verveeld kijken. Er stond al een rij klaar om binnen te geraken bij de eerstvolgende presentatie, maar gelukkig was er een aparte ingang voor de pers. De fotografen mochten als eerste binnen. Ik werd even opzij gehouden, maar mbv een kleine scene (nous sommes ensembles) stond ik ook binnen. Ons geïnstalleerd tussen de echten aan de kop van de catwalk en dus van goed dichtbij de show kunnen volgen. De volgende show was een grotere uitdaging om binnen te geraken: Mariano Toledo is een -blijkbaar- heel bekende Argentijnse ontwerper en was tegelijk hoogtepunt en afsluiter van de week. De massa die voor de inkommen stond aan te schuiven was dan ook een maatje groter dan bij het vorige defile. Na een kwartier proppen mocht weer iedereen die een camera vasthield binnen. Het gedrang werd er alleen maar groter door. Stond ik dus weer alleen buiten met het 'fotomateriaal' van mijn gezelschap. Niet veel later mochten de genodigden van de eerste rij binnen, en met een juiste hoeveelheid gewring stond ik voor de gestresste poortwachter. Na een gemompeld frans zinnetje stond ik ook binnen. Het gehalte bekende Argentijnen lag hoog, al moesten we daarvoor vertrouwen op de soapkennis van Cristian. De geshowde kleren waren zeker ok, al lag het nautische thema er wat dik op. Tegen dat we buiten waren, was het half één en zijn we grill gaan eten in een uitgaansbuurt, las Canetas. Dunne darm raad ik niet aan, kalfswangen wel!
Zaterdag een beetje nagenoten en rondgelopen in Recoleta, een winkelbuurt. 's Avonds hadden we met een paar van het hostel afgesproken om naar een tango-avond of 'milonga' te gaan. 'La cathedral' leek van buitenaf gezien op een leegstaande garage, maar bleek van binnen een immense loods, ingericht met bakken prullaria. Weinig licht en weinig mensen, dus een heel bevreemdend sfeertje, zeker met het melancholische van de tangomuziek op de achtergrond. Daarna ben ik het gaylife nog even gaan checken en terechtgekomen in een grote concertzaal met een even groot gemixt publiek. Direct in de arm genomen door een 'chica' die achter mij in de rij stond om binnen te raken. Conclusie van de avond: Argentijnen zijn (te) vasthoudend en ééntalig, dus ik heb mijn spaans goed kunnen oefenen. Zondag dan eventjes geslapen en een tourke gaan doen in de buurt met Ase, Allen en Maria (Zweeds/Noors/Israëlisch), ondersteund door een lunchke bij Origen, mijn uitvalsbasis dichtbij.
Tot daar la primera semana.
chau,
k

mijn gerief in Sandanzas hostel

Mariano Toledo

Mariano Toledo

parrilla 'Las Cholas' in las Canitas, waar we een uur buiten moesten wachten om een plekske te krijgen, om 00u30!